Carnaval, wilde dieren, rugby en stage - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Ellen Teeffelen - WaarBenJij.nu Carnaval, wilde dieren, rugby en stage - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Ellen Teeffelen - WaarBenJij.nu

Carnaval, wilde dieren, rugby en stage

Door: Ellen van Teeffelen

Blijf op de hoogte en volg Ellen

01 Maart 2014 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth

Hallo allemaal,

Fijne carnaval iedereen! Dat feestje moeten wij dit jaar helaas een keertje missen. Hoewel, we hebben gister in ons huis een carnavalsfeest georganiseerd. We zitten hier met vier Brabanders in huis en dus moest er natuurlijk toch iets van carnaval gevierd worden. We hadden geluidsboxen geregeld en veel carnavalsliedjes uitgezocht. De meeste mensen die op het feestje kwamen waren verkleed. Ik ben als piraat gegaan. Veel van onze huisgenoten komen van boven uit het land en zij vieren natuurlijk geen carnaval. Toch leken ook zij de sfeer en het feestje erg leuk te vinden. De meeste mensen deden lekker gek mee en de sfeer zat er na een aantal pilsjes goed in! Maar na veel hossen en polonaises werden er een aantal mensen de muziek een beetje beu. Er werd "normale" muziek opgezet en dat vonden wij als "Brabanders" natuurlijk niet zo leuk. Dus op den duur hebben we maar weer lekker onze carnavalsmuziek aangezet en zijn we verder gaan hossen met zijn allen. Het was een erg leuke avond geweest.

Natuurlijk is het niet altijd alleen maar feest hier, we doen ook serieuze dingen. Vorige week zondag zijn we dan ook naar een leeuwenpark geweest. Voordat we bij de leeuwen aankwamen moesten we eerst nog door het natuurpark zelf rijden. Daar zagen we weer veel verschillende dieren zoals, zebra's, springbokken, en nog meer "hertensoorten". We wisten dat er ook giraffen rond zouden lopen, maar deze konden we helaas niet zien. Toen we bij het leeuwenpark aankwamen moesten we nog met een paar man naar het toilet. Daarvoor moesten we nog een klein stukje doorrijden. De wc's zagen er super leuk uit! Overal waren afbeeldingen van de "Lion King" geschilderd. Toen we terug naar het leeuwenpark reden staken er ineens twee giraffen over. Er kwamen er steeds meer bij. We parkeerde onze auto en liepen dichterbij naar de giraffen toe. Ze leken helemaal niet bang voor ons en we konden goed met ze op de foto. Daarna zijn we het leeuwenpark ingegaan. Ik vond het wel leuk om de leeuwen te zien, maar ze zaten in een grote ren. Ik vind het leuker om de leeuwen in het wild te zien dan in gevangenschap. Het mooie eraan was dat je de leeuwen wel heel goed kunt zien van dichtbij. Nadat de leeuwen gevoerd werden (klinkt heel spectaculair, maar was het niet echt) zijn we naar een ander deel van het park gegaan. Daar konden we op de foto met leeuwen en tijgers. Eigenlijk komen tijgers niet in het wild voor in Afrika, maar het was evengoed heel gaaf om ze van zo dichtbij te zien. We wilden graag met de grote leeuw op de foto, maar dat mocht die dag helaas niet. Dus zijn we eerst maar met een heel jong tijgertje op de foto gegaan. Deze was nog heel speels en beet in de arm van een huisgenootje, gelukkig was het alleen om te spelen en verder niks. Daarna zijn we nog met twee tijgers van acht maanden oud en een leeuwin van acht maanden oud op de foto gegaan. Echt vet om zo dichtbij te komen bij deze dieren. We hebben dus veel mooie foto's kunnen maken.

De Nelson Mandela Metropolitan University zit hier vlakbij. Daar worden vaker rugbywedstrijden gespeeld. Rugby is een heel erg bekende sport in Zuid-Afrika. We zijn nu twee keer wezen kijken bij een rugbywedstrijd. Heel gaaf om te zien. De sfeer die er hangt is eigenlijk onbeschrijfelijk. Er zijn twee grote groepen studenten die daar super hard liedjes aan het zingen zijn en daarbij dansen en in hun handen klappen, er dansen cheerleaders, er is een presentator, er lopen mascottes rond, er worden missverkiezingen gehouden en er staat hele harde muziek op. Rugby is echt de meest lompe sport die ik ooit heb gezien. Het lijkt alsof je naar een worstelwedstrijd en een balsport ineen zit te kijken. De rugbyspelers zijn ook allemaal super gespierd en lopen daardoor een beetje raar over het veld heen. Beide keren dat we zijn wezen kijken heeft de thuisploeg verlopen, dat was wel jammer.

Naast alle super leuke dingen die we hier doen zijn we ook nog steeds actief bezig met ons onderzoek. We hebben nu een aantal weken geobserveerd bij de units en we kijken nog steeds iedere dag onze ogen uit op stage. Laats sloeg een unitleider een kind meerdere malen met een stok. Hij moest ook zijn hand open doen, zodat de unitleider op zijn handen kon slaan. Het lijkt net alsof we terug in de tijd zijn gegaan toen lijfstraffen nog niet verboden waren. Toen Amber (huisgenootje en ook een stagiaire) er laatst was gebeurde het weer. Ze trok de stok gelukkig uit de handen van de unitleider en is met haar gaan praten. We hebben de situatie ook besproken met onze stagebegeleidster van hier. We hebben er een rapport voor moeten schrijven, zodat zij er verder mee aan de slag kon gaan. Het is echt heel raar om te zien dat de unitleiders zo weinig kunnen met de beperkingen van de kinderen. Hilde en ik gaan daarom aan het einde van ons onderzoek een training opstellen voor de unitleiders, zodat zij kennis en vaardigheden op kunnen doen met betrekking tot het begeleiden van de kinderen. Hopelijk komt er dan een beetje verbetering in!

Toen ik laatst trouwens terugkwam van het poolen zag ik ineens twee kleine kakkerlakken in mijn kamer rondlopen... Echt heel erg goor!! En ze zeggen vaak dat wanneer er een paar kleine kakkerlakken zijn er meer komen, omdat de eitjes dan uitkomen. Ik heb de kleine kakkerlakken opgepakt met een wc-papiertje en deze door de wc gespoeld. Ik vond mezelf best een held. De dag erna ben ik om half zeven opgestaan om heel mijn kamer grondig te reinigen! Tot nu toe heb ik er geen last meer van gehad, maar ik blijf goed uitkijken naar die vieze beesten!! Bah!

Sorry voor mijn alweer veel te lange verslag, maar ik wil graag veel vertellen en we hebben weer veel meegemaakt hier.

Veel plezier allemaal met het vieren van carnaval!!

Veel liefs,

Ellen

  • 02 Maart 2014 - 09:50

    Anny:

    Ha meisje, weer genoten van je prachtige verhaal en leuke manier van schrijven. Ik hoop ook dat jullie met je opdracht van school iets kunnen bijdragen zodat de begeleiding voor deze kinderen misschien een klein beetje beter wordt. Succes met alles en veel plezier liefs Anny

  • 03 Maart 2014 - 16:36

    Veronique:

    Hoi Ellen.

    Fijn om te lezen dat alles goed met je gaat.

    Groetjes Veronique

  • 09 Maart 2014 - 09:01

    Christ En Thea Ugen:

    Lieve Elllepel,
    Jouw verslagen zijn mij nooit te lang. De foto's zijn erg leuk. Is dat slaan een cultuurding? Wat goed van jullie om daar iets aan te doen. De tijd vliegt hier. Je bent al bijna twee maanden weg. Ervaar jij dat ook zo?
    Wij hebben wel niet zoveel te vertellen als jij. Hier kabbelt 't leven gewoon verder. Over 3 weken komt ons hondje. Daar zien we erg naar uit. Nou meisje geniet en leer.[Trouwens genieten is ook leren!] Ik zie weer uit naar je volgende verslag.

    Lieve groetjes,
    Ome Christ en tante Thea.

  • 10 Maart 2014 - 17:49

    Josien Slaats:

    hallo Ellen
    helemaal niet erg dat je verhalen wat langer zijn want ze zijn prachtig om te lezen. je geniet dus echt daar van alles dat je tegenkomt. de cultuurschok is dus duidelijk aanwezig en je ziet wel dat er overal op de wereld nog veel te leren valt.
    groeten uit het nu ook zonnige neerkant
    geniet nog veel van alle nieuwe indrukken en we wachten met spanning op het volgende verhaal

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ellen

Actief sinds 15 Jan. 2014
Verslag gelezen: 458
Totaal aantal bezoekers 7970

Voorgaande reizen:

15 Januari 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

22 Januari 2014 - 22 Mei 2014

Zuid-Afrika

Landen bezocht: