Onze eerste stageweek
Door: Ellen van Teeffelen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
07 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
We zitten hier nu alweer twee weken en het bevalt hier nog steeds goed! Het weer hier is echt super lekker en we beginnen al een kleurtje te krijgen. De eerste week hadden we nog vrij van stage en zijn we veel leuke dingen gaan doen. We zijn het centrum van Port Elizabeth ingegaan en zijn daar naar een bibliotheek geweest (super mooi en heel erg oud), naar een vuurtoren en naar een plein van Nelson Mandela. Verder zijn we nog een dagje naar een winkelcentrum geweest waar we super veel spullen hadden gekocht voor in totaal ongeveer 27 euro. Het is hier echt heel goedkoop, wanneer we gaan uiteten zijn we ongeveer €7,- kwijt voor het eten en het drinken. Verder zijn we nog langs de zee gaan touren. Het is hier echt heel erg mooi en we hadden een prachtig uitzicht.
Zaterdag 1 februari zijn we naar het Kragga Kamma wildpark geweest. De meeste huisgenoten waren mee geweest en we waren met in totaal tien meiden daar naartoe geweest. We mochten er met onze eigen auto doorheen rijden. Het was erg mooi om al die dieren daar te zien. We hebben giraffen, zebra's, neushoorns, verschillende soorten herten (springbok etc.), struisvogels, buffels, wilde zwijnen en cheetah's gezien! heel erg gaaf! De neushoorns stonden heel dicht bij de weg. We wilde vette foto's maken waar we samen opstonden met de neushoorns, dus zijn we uit het raam geklommen, om zo samen met de neushoorns op de foto te gaan. Je mag de auto niet uit, dus vonden we dit een mooi alternatief. Uiteindelijk kwamen de neushoorns steeds dichter bij de auto en toen zijn we toch maar heel snel weer in de auto gaan zitten en doorgereden.
Maandag 3 februari hadden we onze eerste stagedag gehad. Omdat we onderzoek gaan doen bij 5 units zijn we even kennis gaan maken met alle units. Hilde en ik gaan onderzoek doen bij de units en Amber (een student van onze opleiding) gaat voor 5 maanden stagelopen bij de units. We trekken daarom ook veel met elkaar op en het klikt goed tussen ons. Voor we naar de 5 units zijn gegaan hadden we met Limeez afgesproken op het hoofdkantoor van PEMH. Daar had ze twee grote dozen vol met speelgoed staan voor de kinderen van de units. Wij hebben uitgezocht welk speelgoed naar welke unit ging. Dat was erg leuk om te doen. Daarna zijn we de units gaan bezoeken. De units zijn eigenlijk een soort van houten tuinhuisjes waar per unit eigenlijk 6 kinderen horen te zitten. In sommige units zaten er echter 10. De units zijn ongeveer 2 bij 5 meter, heel klein dus. Het is echt armoedig en de units zijn bijna allemaal gevestigd in achterstandswijken van Port Elizabeth. De units zitten ook allemaal op een verschillende plek, dus het was erg ver rijden van unit naar unit. Dinsdag hadden we onze eerste echte stagedag gehad en we hebben onze ogen uitgekeken daar. Er zitten kinderen met een verstandelijke beperking en een aantal kinderen hebben autisme. Deze kinderen hebben veel structuur nodig en die ontbreekt compleet bij de units. Omdat er wel een dagprogramma is opgesteld voor de units, probeerde de unitleiders deze (omdat wij er waren) een beetje te volgen. Dit was erg moeilijk voor hun. Toen we de activiteit 'music and movement' gingen doen was de unitleider na een liedje te zingen al inspiratieloos. Wij probeerde het een beetje op te vangen door zelf wat te verzinnen voor de kinderen. Tijdens het eten en tijdens het vrij spelen voor de kinderen zaten de unitleiders met hun telefoon te spelen en ze schonken totaal geen aandacht aan de kinderen. Het zijn dan wel vrijwilligers, maar ze zetten zich echt niet voor de volle honderd procent in voor de kinderen. Erg jammer om te zien. Dinsdag zijn we naar een andere unit gegaan. Deze was wel beter georganiseerd en de unitleiders waren veel meer betrokken bij de kinderen en ze gaven de kinderen ook speelmateriaal op het niveau van de kinderen. Er waren op die dag maar vier kinderen in de unit, maar er was veel meer structuur. We voelde ons meteen meer op ons gemak in deze unit. Woensdag zijn we met de kinderen naar een health train gegaan. Deze trein staat er voor mensen die weinig geld hebben en zich toch na willen laten kijken op hun gebit, gezondheid etc. Omdat de ouders van de kinderen ook allemaal heel arm zijn had Limeez besloten om de kinderen daar mee naartoe te nemen. Wij zouden naar de unit in New Brighton gaan en dan zou Limeez ons daar tegemoet komen om de kinderen mee te nemen. Deze dag verliep minder goed dan we hadden gehoopt. Toen we nog geen half uur binnen waren bij de unit, kwamen er ineens twee donkere mannen binnen met een blauwe overal aan en een witte doek voor hun neus en mond. Ze maakte het gebaar dat we stil moesten zijn. In de eerste instantie dachten we dat het een grapje was van de jongeren van het jeugdcentrum dat bij de unit zit, maar het bleken overvallers te zijn. Omdat de unitleider helemaal in paniek was, wisten wij dat er iets niet goed was. De mannen kwamen op Hilde, Amber en mij af en ze wilde onze spullen. We hebben ze hun gang laten gaan en gedaan wat ze wilde. Uiteindelijk hebben ze de telefoon van Amber meegenomen en de camera van Limeez. Deze mochten we bij ons houden om leuke foto's te maken van de kinderen. We waren echt heel erg geschrokken van het ongeval en gelukkig kwam Limeez 10 minuten later bij de unit aan. We zijn direct doorgereden naar het politiebureau om aangifte te doen, zodat Amber en Limeez hun spullen konden terugvragen bij de verzekering. De politie gaf aan dat wanneer we weer naar onze stageplek moeten we eerst naar het politiebureau mogen komen, zodat zij dan de buurt in de gaten gaan houden. Dat is wel een fijne gedachte. We zijn nu ook allemaal weer wat bekomen van de schrik en we hebben er veel met elkaar over kunnen praten gelukkig. Het gaat verder helemaal goed met ons en de overvallers waren echt alleen op onze spullen uit en hebben ons daarom niks aangedaan gelukkig. Toen we klaar waren bij de politie zijn we naar de health train gegaan. Dit was ook weer een heel avontuur. De kinderen moesten ongeveer vier uur wachten voordat ze gecontroleerd konden worden. Omdat het zo lang duurde begonnen sommige kinderen in hun broek te plassen en de rest van de kinderen waren overal in het wilde weg aan het plassen. Echt super goor. De kinderen hier spreken bijna allemaal in Xhosa, daarom konden wij hier niks van zeggen. Ze kunnen ons niet verstaan. Dat was ook erg vervelend. Op de terugweg moesten er nog drie kinderen bij ons in de auto, dat was ook echt heel smerig. De kinderen waren al helemaal vies van de dag en ze stonken echt heel erg. Toen de kinderen weg waren hebben we dan ook met heel veel deo gespoten in de auto. De geur is nog niet helemaal weg, maar het kan ermee door!
Verder gaat het nog helemaal goed hier en we hebben het hier echt naar onze zin. We hebben leuke huisgenoten en we doen veel leuke dingen samen. Vanavond hebben we een 'braai' (bbq) hier, dus dat is ook weer erg gezellig! Sorry voor het lange verhaal, maar we hebben weer veel meegemaakt hier.
Tot de volgende keer!
Liefs Ellen
-
07 Februari 2014 - 19:42
Theo Van Teeffelen:
Hallo Ellen,
Dat was een lang verhaal. Het gaat goed met je zoals je verteld. Ik heb als eens geprobeerd om te via skipe met je te praten maar ik denk dat je nooit thuis bent.
Woensdag hebben wij Koen naar Schiphol gebracht die is nu in Sydny Australiè.
Wij hopen dat het goed gaat zonder overvallers en tot ziens.
Tante Ans en Ome Theo -
07 Februari 2014 - 20:23
Mama Van Teeffelen.:
Hey ellen leuk verslag wat een avontuur pas maar goed op
Groetjes mama papa -
07 Februari 2014 - 21:30
Ricky:
Ha Ellen
Leuk om iets van je te horen. Had wel al je foto,s gezien.
Geniet van de leuke dingen en ik denk dat je veel zult leren van zo,n stage.
Pas goed op jezelf!!!
Groetjes Jozef en Ricky -
07 Februari 2014 - 22:01
Neef Ed:
ha ellen en vriendinnen
goed om te horen dat alles goed gaat geniet er lekker van en als je weer naar huis komt neem mij dan maar een giraf mee is leuk hier in de tuin
gr. de beijenkolonie -
07 Februari 2014 - 23:09
Ome Sjaak En Tante Arna:
Hoi Ellen
Jezus Mina wat een avontuur en wat een griezelig verhaal.We schrokken ervan,kijk maar uit.
En als het nog gevaarlijker wordt dan koop je maar een geweer.Wat denken die gasten wel niet om jullie zo bang te maken wat een flapdrollen.Ondanks alles geniet ervan en KIJK GOED UIT !!!!!!!
Groetjes ome Sjaak en tante Arna. -
08 Februari 2014 - 14:53
Anny:
Ha lieve meid, hier een derde poging van mij om op jouw super leuke verslagen te reageren, iets gaat er fout,maar wat ha ha.
Wat maken jullie veel mee kei leuk, pas wel goed op hè , je schrijft heel leuk Ellen, zie vol verwachting je nieuwe avonturen tegemoet.
Veel liefs van mij xxxAnny -
09 Februari 2014 - 09:29
Thea:
Hoi lieve Ellepel,
Wat een belevenissen! Ik heb alles geboeid gelezen. Je krijgt een gevoel was ik maar 40 jaar jonger. Je hebt een goede beslissing genomen . Natuurlijk zijn er mensen die je nu missen maar ach, je bent zo weer thuis.
Geniet van deze stage meid. Ik zie uit naar je volgende reisverslag.
P.S Onze pub is 31 jan. geboren.
op mijn verjaardag mogen wij haar gaan halen.
Liefs Ome Christ en Tante Thea -
09 Februari 2014 - 18:58
Edwin, Mirjam, Ilse & Nils:
Trouwens, wel heftig zeg die overval! Dat zijn de duistere kanten van Zuid-Afrika...
Desondanks; heel veel plezier met de kids daar! Jullie maken daar vast het verschil!
Edwin, Mirjam, Ilse & Nils -
09 Februari 2014 - 19:32
Nelly En Karel:
Hoi Ellen,
Wauw, wat een avontuur! Gelukkig dat het allemaal goed afgelopen is.
We volgen je verhaal en lezen wel dat jullie het daar SUPER hebben. Het zal een hele ervaring zijn.
Geniet van elke dag en ik weet zeker dat jullie stage vruchten gaat afwerpen!
Ellen, je hebt een roeping gemist! Jij kunt zó een boek gaan schrijven. Leuk om je verhaal te lezen.
Veel liefs van ons allemaal uit Heusden!!
xxx Nelly en Karel
-
11 Februari 2014 - 11:54
Anne :
Lieve Ellebel,
Wat een verhaal zeg. 't Lijkt wel of ik n boek aan het lezen ben haha.
Jullie hebben in korte tijd echt veel meegemaakt. Wat eng van die overvallers.
Ik geloof het goed dat je daar van geschrokken bent.
Gelukkig gaat alles goed me je en heb je het naar je zin daar.
Geniet van alle mooie dingen die je meemaakt!
Dikke knuffel van Anne -
11 Februari 2014 - 11:54
Anne :
Lieve Ellebel,
Wat een verhaal zeg. 't Lijkt wel of ik n boek aan het lezen ben haha.
Jullie hebben in korte tijd echt veel meegemaakt. Wat eng van die overvallers.
Ik geloof het goed dat je daar van geschrokken bent.
Gelukkig gaat alles goed me je en heb je het naar je zin daar.
Geniet van alle mooie dingen die je meemaakt!
Dikke knuffel van Anne -
11 Februari 2014 - 13:46
Ome Jan En Tante José:
Ha Ellen.
Tjeetje wat een spannend verhaal. Pas goed op jezelf maar vooral geniet overal van.
Want voor je het weet zit je weer in ons koude kikkerlandje. -
12 Februari 2014 - 12:54
Josien Slaats:
heij ellen. wat een ervaring deze keer maar eentje die je liever had willen missen denk ik
blijf maar voorzichtig daar en geniet van alle dingen die je daar ziet en hoort. gtrz uit neerkant -
12 Februari 2014 - 13:09
Mayke:
Hè ellen,
Wat een gave verhalen zeg.
Maar wel mega schrikken wat die mafkezen jullie aan doen zeg.
Nog veel plezier hè.
Gr. Roel, mayke, mila en jip -
16 Februari 2014 - 16:19
Anny:
Ha Ellen hier oma,
Ben op bezoek bij Anny en Tinus,verjaardag Tinus.
Ik heb een leuke verjaardag gehad, Pieter was er ook nog geweest.
In Neerkant maak je niet zoveel mee, jij daar wel ,meer als wij.
Geniet er verder nog van groetjes van oma . -
16 Februari 2014 - 17:52
Mary En Ves:
Hoi, e -
16 Februari 2014 - 17:55
Ves En Mary:
Hoi ellen.
Wat een mooi verhaal.
Met veel plezier gelezen.
Wel goed uit kijken.
Gr ves en mary
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley